Nou, mijn ontbijt, dat hebben jullie al gevolgd. Dat moest nog eventjes zakken met een bakje koffie en daarna was het op naar Tribeca, want die buurt heb ik eigenlijk nog niet eerder verkend. Eenmaal buiten werd ik verwelkomd door een gezellig pleintje en vooral, een gezellig zonnetje. Een zonnetje dat zich de hele dag van zijn beste kant heeft laten zien!

Van Tribeca had ik een aantal wandelroutes van het internet geplukt, maar die zitten helaas allemaal in de koffer en waar de koffer is ....? Geen idee ....
Nu ja, dan maar improviseren. Allereerst wilde ik een plekje vinden wat ik ook op internet had gezien. Dit mooie pleintje:

Het is de toegang naar een hogere school, waar het tot mijn verbazing op deze zaterdag nog een komen en gaan (nou ja, vooral een komen, het was nog aardig vroeg) van studenten was. Ik wilde juist nog een close-up van het standbeeld schieten met bomen en skyscrapers op de achtergrond, toen de bewaker op me af kwam. Een schuchtere jonge man, maar toch zeer vastbesloten. Ik mocht de school niet op een kiekje zetten. Ik liet hem zien dat ik slechts foto's van het plein had genomen, niet van de school .... Nog even een close-up, die kant op, dat kan toch wel? ‘Nee, dat beeld, dat is ook eigendom van de school!!'
Eigenlijk had ik moeite niet in de lach te schieten, maar ik ben toch maar gehoorzaam doorgelopen ....

Via de Tribeca brug, een mooi wit-gietijzeren bouwwerk, dat kon ik niet weerstaan, kwam ik bij de Hudson, vlakbij het River Terrace park, een van mijn vele favoriete plekjes in deze stad. Ha, meteen maar even een koffie scoren in een plaatselijke deli, dan. Kan ik daar lekker in het zonnetje zitten wakker worden.

En wat bleek? Op het gazon waren kiddo's aan het honkballen. Van klein tot kleiner tot kleinst .... zo schattig. Het was geen T-bal, want er werd heus gepitched, zij het onderhands en door een volwassene. Echt geweldig leuk om te zien.
Wat me wel opviel, is dat het allemaal blank spul was, met een enkel Aziatisch kind ertussen. Dat vond ik eigenlijk wel vreemd. Grappig wel was al het verschil in aanleg. Sommigen stonden als een professional achter de plaat, anderen hobbelden onhandig heen en weer en gooiden ballen zoals ik dat ook zou doen ...
Ik heb daar heerlijk een tijdje in de zon zitten genieten van die peanuts.

Daarna nog langs wat andere sportveldjes gewandeld, en dan weer richting Tribeca. Een beetje lukraak heen en weer geslingerd tussen prachtige panden en groene parkjes. Het was een prachtige voorjaarsdag. Alles is fris groen en overal ouders met kleine kinderen. Ook veel zwangere vrouwen. Kortom, bloeiend leven in volle glorie. Daar moet een mens wel vrolijk van worden!

Ah, dit is trouwens ook de buurt waar ik een biologische ijsgroupon kan innen. Het bleek in een pand met de naam ‘All Good Things' te zijn gehuisvest, samen met een stel andere gezonde retailers. Zag er echt heel gezellig uit en het ijs werd royaal opgeschept. Zeker een halve liter, 3 smaken. (Ik heb nog steeds 2 smaken te goed, die ga ik wellicht morgen verzilveren, want het heeft uitstekend gesmaakt.)

Verder met mijn tocht door de buurt en toen stuitte ik op een straat met allerlei galerie-houders. Deze keer besloot ik die gewoon eens binnen te lopen. Prachtige meubels voor prachtige prijzen. Ik deed her en der of ik echt interesse had in een meubelstuk (dat had ik ook wel, maar dat geld, dat heb ik helaas niet) en ik heb me best geamuseerd. Grappig ook, ik mocht overal foto's schieten. Uiteindelijk heb ik wel een mooie ketting gekocht. Die bleek betaalbaar, want is geen goud, maar koper .... Maakte mij niet uit, ik kon het betalen, zelfs na de tax, die hier altijd nog op de genoemde prijs komt. Dat is zo wennen. Ik meende dat het richting 7% was, maar het bleek 10%

Tegen de tijd dat ik bij de gekke winkeltjes kwam, moest ik me haastten richting het 9/11 Memorial. Dat had ik voor 14 uur gepland, zodat ik daar de 2 minuten stilte tegelijk met Nederland kon houden. Dat vond ik wel passend.
Helaas stond ik om die tijd nog in de rij, want het was ongelooflijk druk. Maar, met zo veel mensen vond ik het nog snel gaan, met 25 minuten was ik ‘binnen'.
Het blijft een ontroerende plek.
Ik heb de naam gevonden van kapelaan Mychal Judge, officieel het ‘eerste' slachtoffer van de aanslag. Dat was een heel toegewijde man en daarom was het best indrukwekkend om zijn naam te zien en als het ware even contact te maken.

Inmiddels vorderde de middag al aardig en begonnen mijn voeten het op te geven. Dan maar op naar Washington Square Park, want daar mag je met je voeten in het water, dat leek me wel wat ....
Maar om een of andere reden heb ik de halte gemist en ben toen maar doorgetuft naar mijn stekkie, in de hoop dat mijn koffer er zou zijn ... niet dus.

Na het eten ben ik nog wat met de metro op en neer geweest, op zoek naar de Virgin Mobile winkel, daar had ik een appeltje mee te schillen .... Die bleek niet op Columbus Circle, zoals ik had gedacht, maar een hele andere kant op, namelijk op Columbus Ave, en dan ver naar het noorden. Ik had het gevraagd aan een agent op CC die zich waarschijnlijk stond te vervelen, want hij begon meteen heel ijverig en behulpzaam op zijn iphone te bladeren (kan ook een Samsung zijn geweest, hoor, ik zie het er niet aan af ...). Toen dat niet lukte, ging hij zelfs bellen met Virgin, zo lief!

Ik heb de zaken met af kunnen handelen, krijg mijn geld terug, maar was eens te meer te moe om de Disney Store te vinden .... Zo'n gekkenhuis op Times Square! Dus maar gauw een IheartNY shirt gekocht in Walgreen, samen met wat basics (tandpasta enzo ...) en nu lig ik wederom gevloerd op mijn bed. Ik heb een andere kamer gekregen. Overigens volkomen identiek, niet zo groot als die van vorig jaar. Dus eerst begreep ik de noodzaak van de ruil niet zo goed. Tot ik naar buiten keek .... Heerlijk op achtertuinen, met een boom voor het raam. Dat is echt lekker!