Vandaag draaide het voor mij om het straatbeeld van New York. Niet echt gepland, hoor, maar zo is het wel gelopen.
Vanmorgen heb ik vanwege de oordopjes en ooglappen wel door het ongetwijfeld dagelijkse rochelconcert geslapen, maar ik word nog steeds vroeg wakker. En dus maar meteen uit de veren en de stad in, want het weer wordt weer goed.

Deze keer besluit ik langs de West End Avenue naar beneden te lopen. Dat is een residentiële buurt en dat merk je aan de dog walkers, de kid walkers en zo meer. Na niet al te lange tijd stuit ik op een bejaardenflat. Compleet met bekussende bankjes voor de deur. Ik kan de verleiding niet weerstaan en duik naar binnen. Het is alweer zo'n typisch New Yorks gebouw. Ik kan dat niet goed beschrijven. Oud en majestueus. Een prachtige balie. Gezellige mensen. Het was een drukte van belang.

Ik legde uit dat ik een pleeg ben en veel met ‘old folks' heb gewerkt en dat ik reuze graag eens rond zou willen kijken. Tot mijn verbazing was het ‘of course' ... de jongen achter de balie zou de directrice even vragen, ga maar even zitten.
Dat doe ik en ik geniet van al het leven om me heen. De andere man achter de balie begroet alle residenten bij hun voornaam en gaat serieus, maar vrolijk in op alle vragen en/of klachten van de bewoners.

Na een tijdje komt de directrice en ik krijg een vrijbrief om op de begane grond rond te wandelen.
‘Mag ik ook wat foto's nemen?
‘Of course'
Goh ....
Een heerlijk pand. Er was een zaaltje waar een heel stel ouderen op in halve cirkels opgestelde stoeltjes zaten. Ik vroeg aan een waar zij op wachtten en het bleek de gym te zijn.
Ik heb her en der even met mensen zitten kletsen en me enorm geamuseerd. Volgens mij waren het wel bemiddelde oudjes .... Het pand zag er bepaald niet armoedig uit. Dit is de eetzaal:

De route ging op naar Midtown. Ik wil daar nog wat winkels af. Allereerst het kantoor van Bryant Park, want ik heb laatste een T-shirt in de aanbieding bij ze gekocht en dat kon ik afhalen. Leuk om het pand en de mensen achter dit schitterende park eens te zien.
Ik ben meteen in het park gaan lunchen, samen met half New York.

Zo grappig om te zien dat mensen van allerlei allooi zo van dat park genieten. Een kantoorpikkie nam een close-up van het groeiende gras. Later liepen er twee maffiosi achter me langs:
‘It's nice.'
‘Yeah, they did a great job.'

Na de lunch loop ik een rondje om het veld en geniet van alle mensen en activiteiten (ping pong, de leeshoek, enzovoorts). Er komen gratis ‘fly-fish' lessen en ook een keer schermen. Geweldig toch?
Ik duik meteen even de bieb in, om Pooh gedag te zeggen en om even een kwartiertje te internetten. Gewoon om even in de bieb van New York te internetten. Er zijn plannen om het pand te moderniseren. Ik heb de impressies een tijd terug op het net gezien. Zag er niet uit!
Gelukkig is er een boel protest gekomen en ik geloof dat het nu van de baan is.
Verbouwing NY Public Library

Dan wil ik een bodyshop groupon verzilveren. Wat een onzin-groupon, he? Maar ja, het was halve prijs en op zich houd ik wel van hun producten. Alleen ben ik zo mutserig geweest om het adres niet bij me te hebben. Een meisje zoekt het heel lief voor me op op haar smartphone en stuurt me naar wat ‘Bath and Body' blijkt te zijn. Dat schiet dus niet op. En mijn spijkerbroekenwinkel wist ik ook al niet meer. Lekker voorbereid op stap gegaan, zeg!

Nu ja, dan loop ik Lexington even op. Ik wil toch een paar gratis plattegronden bij het Pod ratsen. Daar heb ik in 2009 overnacht met mijn neef en zodoende weet ik dat ze die hebben.
Dat lukt volgens plan en met een stil overwinningsgevoel ga ik even in het heerlijke parkje daartegenover zitten genieten van de dag en het watervalletje tegen de achtermuur. Het is zo'n privé parkje dat 's avonds afgesloten wordt. Die zijn altijd erg goed verzorgd. Je zit midden in de stad, maar het zijn heerlijke rustplekjes waar je van de vogelgeluiden kan genieten.

Onderweg heb ik ook het Waldorff Astoria gezien en besluit daar weer even binnen te wippen. Ik vind de lobby echt heerlijk, met dure winkels, heerlijke stoelen, her en der tentoongestelde spullen van oudere, goudere tijden.

Ondertussen schiet de dag al op. Kom, ik ga eens richting Times Square, ik wil nu toch wel eens de Disney Store in!
De route gaat via 47 street, een straat die ik nog niet aan die kant gelopen heb. De ene diamant winkel na de andere. En het volk wordt steeds Joodser, van wisselende Orthodoxiteit. Bleek, met zwarte hoed of op zijn minst een keppeltje. Echt grappig om te zien.
En tja, aan het eind zie ik dit straatbord, vandaar:

Op Times Square heb ik nog zo'n ‘oh, vandaar' moment.
De Disney Store is gesloten! Wat jammer ....
Oh, wacht, 10 mei gaan de deuren, na een verbouwing, weer open. Gelukkig, want ik heb me er echt op verheugd om daar wat geld uit te geven.

Inmiddels ben ik weer thuis en heb alweer gegeten. Het is mooi vandaag, en eigenlijk vind ik dat ik nog weer naar buiten moet, maar ik ben toch te moe. Nog niet helemaal omgeschakeld.
Dus weet je wat, ik blijf lekker binnen, ga dit verhaal zo beneden even opladen en dan ga ik maar eens vroeg slapen.

Tot morgen