Films and Filming in Upper West

Vanmorgen regende het weer. Het was best een kort nachtje geweest, dus ik probeerde nog wat uit te slapen. Maar toen dat niet lukte leek het me nuttiger om dan maar op te staan en de hort op te gaan. En eerst maar eens hier in de buurt wat straten verkennen. De film ‘You've got mail' is hier grotendeels in de buurt opgenomen. Nou ja, de straatscènes, dan.

Omdat ik het een gezellig film vind, heb ik besloten wat plekjes op te zoeken. En ik raak steeds meer onder de indruk van deze wijk, echt zalig. Er waren nog wel wat appartementen te huur, her en der, maar ik denk niet dat ik het kan betalen, met of zonder credit card! Ach, dromen kost niets ...
Het parkje waar de film eindigde heb ik niet kunnen vinden.

Daarna wilde ik op naar Columbia University en dus op naar de subway. Alwaar ik in een verkeerde trein stapte. Dat ging wel opzettelijk, het was een expres en de halte heel druk, dus ik dacht, wacht ik aan de andere kant wel om dan een stukje terug te rijden met het boemeltje. Alleen bleek de route van de express vanaf dat punt anders te zijn.

En zo kwam ik in Harlem terecht en besloot 125 street af te lopen richting de Hudson. Ik ben ook nog steeds op zoek naar een T shirt dat alleen in Harlem te koop is, maar ik heb het nog steeds niet kunnen vinden. Blijkt dat ik bij de straatverkopers moet zijn, en die waren er vandaag niet vanwege de buien van eerder op de dag.

Nou, dan alsnog met de subway een stukje terug. Eerst maar naar St John the Divine, kan ik nog net de tour van 14 uur meepikken. Ook had ik honger en besloot een pizzapunt te kopen. Ik kwam in een grappig tentje op Broadway en 110 St terecht, waar ik ook nog een heuse pizza bakker aan het werk zag. Ik kreeg trouwens een ‘Jumbo' slice, en dat is zo'n beetje genoeg voor een weeshuis! (ik kreeg het niet op en heb de rest voor avondeten gebruikt ...)

De tour bleek niet om 2 uur .... En de vertical tour van zaterdag (die had ik gelijk willen boeken, want die is snel uitverkocht, loop je de trappen op van 's werelds grootste cathedraal onder toedracht van de betekenis van de glas-in-lood ramen enzo) kon ik niet ter plekke boeken. Dat kan alleen online of via de telefoon. En dan moet ik zeker met credit card betalen?
Helemaal goed .... Zucht ....

Naast de cathedraal is een beeldentuin voor kinderen. Heel schattig allemaal!
Mijn tocht gaat verder naar de universiteit. Supergroot! De school voor journalistiek (een onderdeel van de uni) bestaat inmiddels alweer 100 jaar. Ze is in 1912 opgericht door Pullitzer. De campus is indrukwekkend en heel rustgevend. (al zal die rust niet lang aanhouden, het was duidelijk dat het terrein opgemaakt werd voor een groots feest!)

Van het net had ik een route geplukt naar 122 straat, dan richting River Side Park en lang Grant's Tomb. Dat zou ook architectureel interessant zijn. Maar ik kwam een leuke straat met een marktje tegen en sloeg eerder linksaf, Dan maar de route andersom. Op de markt kwam ik de verkopers tegen waar ik tijdens een kerstmarkt leuke kleding heb gekocht en ik kon de verleiding niet weerstaan. En in het tentje ernaast een leuk tasje. Heel fleurig allemaal, met oranje als hoofdkleur.

De panden daar waren geweldig indrukwekkend. Nog weer grootser. Trouwens, het blijft ook indrukwekkend hoe ongelooflijk veel afval er hier geproduceerd wordt. Eerst dacht ik nog dat ze hier ook een schema hebben van eens in de week ophalen, maar nee hoor, de straten staan elke avond afgeladen. En waar ik vanmiddag liep, stonden de zakken overdag al langs de kant. Er zijn dan her en der mensen die met de hand al die zakken open maken om blikjes, plastic en glazen flessen te scheiden. Daar krijgen ze dan weer geld voor.

Nog een stuk langs River Side Park gelopen, wat na die bui heerlijk fris was. En toen stond ik plots voor de giga grote tombe van Grant. Tjonge. Ik ben er niet in geweest (als dat kan) en ook niet eromheen, al zag ik uit de verte dat de rotsen eromheen gekleurd waren. Een soort kunst. Maar ik had vandaag mijn fakir slippers aangetrokken, tegen de moeie voeten. Dat helpt goed, maar een paar uur erop lopen is meestal te veel van het goede.

En zo ging de weg terug richting Broadway met aardig wat zit-pauzes. Ach, dat is ook een uitstekende manier om van de omgeving te kunnen genieten. En het heeft er ook toe geleid dat ik met de bus terug naar 86 Street ben getuft ... de subway was ineens te ver voor mijn voeten.
Is best grappig, zo'n bus. Het schiet voor geen meter op, want op elke hoek zijn stoplichten en op elke blok een bushalte. Maar het is wel weer een hele andere ervaring dan zo'n subway. Veel meer nanny's die de kids (meestal Joods, of verbeeld ik me dat?) van school hebben opgehaald. En tjonge, wat snoept de jeugd van tegenwoordig toch veel!

En vanavond was het tijd om een volgende groupon te innen. Een ‘movie acting class'. Ook in Upper West, niet zo heel ver hier vandaan. Het tijdstip had ik vanmiddag afgesproken: van 6 tot 8 uur. Uitstekend! Dan kan ik op tijd naar bed vanavond.

Ik wist dat we ‘gefilmd' zouden worden en besloot mijn fleurige outfit van vandaag aan te trekken, compleet met roze broek. Ik voelde me helemaal geweldig.
Op naar de les.
Achter deze deur ging het allemaal plaatsvinden ... best spannend!

We waren met z'n veertienen en na een intro moesten we allemaal een zin (of een aantal zinnen) oplezen. We hadden vellen gekregen met zinnen die bij emoties hoorden: woede, angst, verdriet, vreugde en ‘onder de indruk zijn'. Er was heel veel keus, maar we moesten 2 kiezen.

Omstebeurt gingen we voor de camera zitten acteren. Dan wat uitleg en sturing en nog eens lezen en nog eens. Jammer genoeg had ik geen pen en papier bij me, want de leraar had onwijs veel leuke tips. (Dat vond hij zelf trouwens ook.) Al met al heb ik me bijzonder geamuseerd. Ik deed het voor de lol, maar alle anderen waren heel wat serieuzer, geloof ik. Er zaten een paar hele goeie bij!
Mijn eerste voorstelling (angst) ging best goed. Maar daarna deed ik woede, en die kwam jammer genoeg niet uit de verf.

Blijkt trouwens dat woede heel moeilijk is. Ik had dat in eerste instantie niet gekozen, omdat ik juist dacht dat dat een te makkelijke keuze zou zijn. Maar dat bleek dus inderdaad niet het geval!

Nou, het was in ieder geval weer een gekke, leuke invulling van de avond. Buiten is het ondertussen heerlijk geworden en ik besluit terug te lopen. Vijftien straten en drie blokken. Heeeeeerlijk! Echt zo'n zwoele zomeravond! Ik zou maar wat graag ergens op een terras gaan zitten.
Maar ik ben toch echt te moe, en ik moet nog een verslag schrijven, ten slotte. En dus loop ik toch maar langzaam richting huis en ga ik zo lekker plat.

Tot morgen maar weer.

Armoe en Luxe

Wow, dat was een zeer goed gevulde dag vandaag! Weer echt genoten.
Na rustig opstaan was het voor mij richting downtown. Om 13 uur zou ik 2 Tenement tours gaan doen. Ik besloot de dag in Chelsea te beginnen. (Oh gunst, ben ik toch die galerij vergeten, Bri!) Gewoon lekker wat straten heen en weer slingeren, ondertussen proberend om niet al te veel foto's te schieten, want ik ben hier vorig jaar ook uitgebreid geweest.
Dat lukt trouwens maar matig.

Na een tijdje heb ik trek en ga naar de Starbucks bij Washington Square voor een frappucino, dat is een soort koffe milkshake met allerlei smaakjes, Heerlijk voor het onwijs warme weer vandaag. Ik heb trouwens mijn eigengemaakte broek aan, samen met een lekker wijd shirt. Niet bepaald conform de New Yorkse mode, maar super voor dit weer!

De Starbucks is giga druk! Wat een rij .... Nu ja, ik wil toch mijn drankje, dus ik ga braaf achteraan staan. De bucks zit vol ijverige studenten. Oh ja, de NY Universiteit zit hier om de hoek, dat is ook zo! Ik neem wat foto's. Ondertussen gaat iemand van de winkel de rij af en geeft via een koptelefoon de orders vast door. Die staan dan klaar als wij bij de kassa staan. Uitstekend systeem! Ik wil een foto schieten, zij gaat lekker dwaas staan gebaren:
‘Honey, I would love to smile for you and all, but you're not allowed to take pictures inside ...'
Tja, u staat er al op. Ze vond het niet zo erg.
In minder dan een kwartier sta ik buiten, om vervolgens een half uur lang van het koele drankje (en een appel fritter) te genieten in het park. Wel in de schaduw, want het is machtig heet vandaag!.

Ik loop wat rond in het park en ga dan richting het Tenement Museum. Dat is wel te lopen en ik kom zomaar weer langs de begraafplaats van een paar dagen terug. Gezellige straatjes, gezellige eettentjes, gezellige terrasjes.

Het Tenement is ontzettend indrukwekkend. Ik wil hier al heel langs eens naar toe, maar het is er nooit van gekomen. Je moet de tours ook wel van tevoren boeken.
Beide tours hadden plaats in Orchard 97 (dit moet ik later nog even precies nakijken, maar ik weet het redelijk zeker). Beide tours duurden een uur.

De eerste ging heel toepasselijk naar de eerste verdieping. Ik heb mijn spiekbriefje niet bij me, maar volgens mij 8 woonlagen van 4 identieke appartementen, ca 30 vierkante meter. Een slaapkamer, een keuken/eetkamer en een woonkamer. Met vijf of meer mensen in zo'n woning was geen uitzondering. Begin 20e eeuw kwamen er langzaamaan wat wetten die de panden woonbaarder moesten maken: meer ramen, toiletten, stromend water, enzovoorts.
Al die maatregelen kostten uiteraard geld en er werd vaak tegen geprotesteerd dmv rechtzaken

De eigenaar van dit pand had het ontbreken van die dingen in eerste instante gemaskeerd door het pand mooi aan te kleden met versiering en een massief mahoganie houten trapleuning. De toiletten waren in de achtertuin (4 stuks) en wel door te spoelen, wat al luxe was en ook gezonder .... Maar toen er een brandveiligheidsmaatregel kwam waar alle panden brandveilig moesten zijn en hij o.a. al zijn leuningen zou moeten vervangen, heeft hij besloten iedereen uit het pand te gooien en het te sluiten.
En zodoende is het bewaard en onbewoond gebleven, en dus uitstekend geschikt voor een museum.

Beide tours vertelden het verhaal van 2 families die in het pand hadden gewoond en ook gewerkt. Er waren wat foto's en een paar appartementen zijn authentiek ingericht. Helaas mocht je geen foto's maken, maar het was bijzonder indrukwekkend. Beneden was uiteraard een museumshop met hele mooie boeken, waar ik nog uitgebreid had willen kijken. Maar het was ontzettend warm, en de tweede tour heb ik maar net uit kunnen staan .... Daarna was het snel op naar een tentje om wat eten te halen en dat heb ik met dit gezellige uitzicht op mijn gemak zitten verorberen:

En hoewel mijn credit card het vandaag uitstekend deed (!!!), besloot ik om maar niet terug te gaan naar de winkel. Misschien later nog eens ....
Maar nu had ik een ander doel, een groupondoel, en wel: een golfles op de Chelsea Pier!!
En het was minstens zo leuk als ik me had voorgesteld. Eerst kregen we wat theorieles over de soort clubs en hoe je moest slaan, en daarna mochten we een uur lang oefenen, terwijl de instructeur bij iedereen even langs kwam om correcties aan te brengen.

Super, super, super! En wat een uitzicht! De weersverwachting was nogal dreigend geweest voor de middag, maar het weer zelf heeft zich keurig gedragen! En mijn allerlaatste shot ging recht vooruit 185 yards de verte in. Kicken!

Maar nog was de dag voor mij niet om, want de Japan Society, vlakbij het UN gebouw, heeft een leuke tentoonstelling en die is op vrijdagavond gratis. Dus al was ik behoorlijk bezweet, wat kan mij het schelen, ik ga naar die tentoonstelling.

Onderweg naar de subway nog even een stukje Highline gedaan en weer was er her en der wat nieuwe kunst.
Door de gezellige straten, waar het duidelijk was dat de werkweek voorbij was en iedereen zich opmaakte voor een zomers weekend. Zo gezellig! Bijna wil ik op een terrasje gaan zitten genieten, maar ik duik toch de subway in, om vervolgens in een heel ander, maar net zo gezellig buurtje weer boven water te komen, namelijk het Grand Central. Een kleine wandeling en ik ben bij de Japan Society en geniet van de tentoonstelling.
Ook hier geen foto's, maar ik heb voor mezelf wel aantekeningen gemaakt van dingen die ik leuk vond, zodat ik het eens op het internet kan opzoeken.

Het is kwart over acht als ik weer buiten sta en merk dat ik behoorlijk trek heb. Het is weer een super zwoele avond en ik besluit richting Bryant Park te gaan. Niet naar die roofgarden, daar heb ik geen energie voor. Jakkes, de Pax is dicht, moet ik 2 straten heen en weer lopen om bij mijn deli wat te halen. Dat lukt maar net!!

Vaag had ik ook nog naar de Disney Store willen gaan, die is als het goed is weer open. Maar mijn voeten weigerden absoluut ..... ik denk dat ze nooit meer dienst gaan doen .... Zooooo moe
Maar zoooo genoten van vandaag!!

Rust en Regen

Sjemig, ik nummer deze verslagen per dag en I don't like how fast it's going!

Maar goed .... Het is niet anders
Vandaag moest ik maar eens rustig aan doen, anders overleef ik deze trip niet. Zo voelde dat een beetje vanmorgen. Nu, het ontbijt had ik in ieder geval al gemist, maar gelukkig kun je altijd koffie krijgen, daar doe ik het ook wel voor.

Even in de lounge rustig wakker worden achter de pc. Wat zal ik vandaag eens doen? Kom, ik ga kijken wat TKTS voor de middag te koop heeft. Het gaat toch nat worden vandaag.
Mijn camera ben ik vergeten. Al merk ik dat vrij snel, ik ben toch te lui om terug te gaan ....
Het wordt ‘Once', slechts 30% discount, maar het staat al een tijdje op mijn lijst en het moet een charmante musical zijn. De plaatsen klinken perfect, dus doe maar.

En dan heb ik best even tijd om naar Grand Central te gaan voor de vintage treinen ... wel jammer, zonder camera ...
Nu ja, dat blijkt mee te vallen, want ik kom er niet in. Het is te druk en ze hebben even de deuren gesloten. Die gaan vast wel weer open, maar daarop wachten in deze drukte hoort niet bij ‘rustig aan doen', dus daar zie ik van af. Misschien lukt het morgenmiddag nog.

Dan maar op naar de TKTS in Brooklyn om ook voor vanavond een kaartje te scoren. Onderweg bedenk ik me dat ik ook nog eens mee had willen loten voor ‘Book of Mormon', maar ja, ik ben nu al onderweg. Misschien lukt dat morgenavond nog.

Mijn trein stopt niet precies op Jay Street, dus ik moet een klein stukje lopen. Hindert niets, het is hier gezellig druk, niet die waanzin op Times Square, dat is de Kalverstraat in het quadraat!
Voor vanavond wordt het Macbeth . Ik had gehoopt op ‘Kinky Boots', maar die heeft Tony's gewonnen en verschijnt sindsdien niet meer op TKTS ....

Macbeth is ook goed. Dat stuk hebben we op school helemaal uitgeplozen, inclusief de film. (toen heb ik voor het eerst ontdekt dat het achterwerk van een man heel sexy kan zijn, en dat was nog voor de phrase ‘cute bum' was gecoind ^_^)
Ik ben dol op de karakterverschuivingen in het stuk en het bijgeloof er omheen.
Ik kan zelfs een stuk quoten:

Out, out brief candle
Life is but a walking shadow
A poor player that struts and frets his hour upon stage
And then is heard no more
It' s a tale, told by an idiot
Full of sound and fury
Signifying Nothing

Ah, dat had ik moeten citeren tijdens mijn ‘auditie'!!

Trouwens, het stuk wordt door 2 Britten vormgegeven en ze wisselen om de avond van rol. Heel toepasselijk! Ik ben reuze benieuwd

‘Once' was heerlijk. Iers, vol ook met Ierse muziek. Een romance tussen 2 verdwaalde zielen. Het begon al goed, ze waren al muziek aan het maken voor de show begon en het toneel stond vol mensen. Dat bleek publiek, ook in de pauze was de bar van het decor serieus te gebruiken.

Sjee, wat jammer nou dat ik geen camera bij me heb, zo'n levendig beeld dit! Deed me denken aan wat een buurvrouw tijdens ‘Vanya en de rest' over het goed-gevulde decor aldaar zei:
‘They give you something to see, know what I mean? It's nice.'
En dat is ook zo. Ik hou ook best van sobere decors, maar iets wat je uitgebreid kunt bestuderen is ook leuk.

He, wordt mijn buurman nou op zijn vingers getikt dat hij een foto nam?
Ja, inderdaad .... Goh, als ik je nou mijn email geef, zou je mij de foto dan willen mailen?
No problem, in de pauze is het al gedaan. Wat een rare tijd is dit toch!
Op zijn aanraden ga ik ook de film ‘Once' eens bekijken, als ik weer thuis ben.
(edit: oh, die foto is net zo slecht als die ik altijd neem ....)

Een heerlijk stuk, lekkere muziek, een staand applaus.
Tijdens de slotnummers was het onweer buiten al goed te horen. En ja hoor, kletsnat.
Nu, de subway is vlakbij. Wel superdruk! Japans-sardientjes werk was het ...
Maar nu ben ik lekker op tijd thuis voor het eten, dan even uitbuiken en dan naar Macbeth ...
Ik ben reuze benieuwd. (Ik neem alvast wel mijn camera mee!)

-----

Macbeth was geweldig alternatief en naar behoren bloedstollend. Eigenlijk een eenmansact en daardoor vast moeilijk te volgen als je het verhaal niet kent (continu persoonswisselingen, het was niet altijd 1, 2, 3 duidelijk wie er aan het woord was) of het Schotse accent niet kunt verstaan .... een stel ouders was zo dwaas om een kind van 14 mee te nemen ... dat joch verveelde zich stierlijk.

Er zaten trouwens heel veel singles in de zaal, grappig. En jelui ziet, ik zat geweldig:

heel vaag zie je boven het toneel 3 zwarte televisieschermen. Die beeldden de 3 heksen uit, ook die werden gespeeld door dezelfde acteur, live gefilmd (en ook 1x niet live, zodat zijn handen plots vol bloed konden zitten). Heel knap gedaan allemaal.

Overheard in the subway:

'All theatre in New York is an experience, I mean, there is so much competition, any actor who has a job simply has to be good '

Chinatown en Joodse geschiedenis

Ik heb Macbeth nog bij het verhaal van gister toegevoegd, samen met een foto van het bizarre decor .... De hoofdrolspeler was in een psychiatrisch gesticht opgenomen en beleeft daar het avontuur van Macbeth ...

Vorig jaar viel ik hier makkelijk in slaap en bleef ik lang doorslapen. Dit jaar lukt dat minder goed. (ik denk dat het bed verkeerd om staat, Feng Shui en zo .....Nou heb ik wel wat kastjes verplaatst, maar om nou het hele bed te verslepen??!!)

Ik ben dus prima op tijd voor het latere zondagsontbijt en ga aan de langere tafel zitten. De meeste mensen hier gaan aan een tafeltje alleen zitten, maar sinds een paar dagen neem ik de langere tafel. Volgens mij een statement dat je best gezellig wilt zitten doen.
En ik raak dan ook aan de praat met 3 anderen. We wisselen allerlei ervaringen en meningen uit en het is erg gezellig.

Opeens zie ik op de klok dat ik op moet schieten, want ik heb een wandeltour door de Lower East Side vandaag, gewijd aan historisch belangrijke vrouwen naar aanleiding van
Moederdag
Ik haal het net op tijd ... nu ja, ik was een kwartier te laat, maar ze begonnen net. Trouwens, we bleven nog een half uur op die plek staan, dus ik had het sowieso gehaald.

De tour werd geleid door Justin Ferate, op wiens mailinglist ik sta. Als je op zijn mailinglist staat, loopt je postvak vol, maar er zitten hele interessante dingen bij. En het blijkt eigenlijk allemaal (nou ja, bijna allemaal) Joods erfgoed.

Overigens rijmt zijn naam op de Amerikaanse uitspraak van ‘karate' (dat is iets wat ik me al meerdere malen had afgevraagd, hoe je die naam nou uit moest spreken).

(dit is niet de hieronder genoemde Lilian, maarik vond deze juffer er zeer strijdvaardig uitzien! ... grappig detail, veel van de Joodse suffragettes waren lesbiennes . .. die hadden dus geen boodschap aan dienstbaarheid aan een man

)

De tocht duurde 3 uur, we hebben een kleine 2 km gelopen en zijn het prachtige Henry Street Settlement binnen geweest. Hier heeft Lillian D. Wald haar organisatie destijds gehuisd. Een socialistische verpleegkundige (vrouwen konden nog geen arts worden) die haar leven heeft gewijd aan het verbeteren van levensomstandigheden van de armen. Zij was met een rijke vent getrouwd, maar aangezien zij steeds communistischer werd, werkte dat op een gegeven moment niet meer. Ik geloof dat ze wel hertrouwd is.

Oh, dat doet me aan iets denken wat tijdens deze tour, maar ook gister in het Tenement Museum ter sprake kwam. In die hele zware jaren van begin 1900 was het schering en inslag dat mannen hun gezin in de steek lieten. Tijdens het halen van een pakje sigaretten, je kent dat wel ...
Voor met name Joodse vrouwen een ramp, want die mochten niet hertrouwen als ze niet officieel gescheiden of weduwe waren. Zo wel, dan werden de kinderen niet als wettig erkend, maar als bastaard beschouwd.

De tour was machtig interessant en het huis eens te meer. Wat een voorrecht om even zo'n pand van binnen te mogen bekijken!

De lunch bij de tour heb ik overgeslagen. In plaats daarvan ben ik via Canal Street naar Franklin Street gelopen om de tweede helft van mijn ijsgroupon te innen. Heerlijk cocos en mango.
Ah, en trouwens, eerst nog even naar dezelfde subway eettent van gister, want dat broodje heeft me prima gesmaakt en kon ik gelijk alsnog even boeken inslaan bij het Tenement .... Uitstekend geslaagd! Onder andere het bekende ‘how the other half lives' van Jacob Riis.

Die is als eerste met een camera de sloppenwijk van LES ingetrokken en heeft de misstanden daar aan de rest van NY bekend gemaakt .... Het begin van een voorzichtige sociale revolutie.

Na deze lunch met het ijs als toe was het tijd voor Times Square. Ik wil meeloten voor Book of Mormon. Ik schrijf me in en duik daarna even de Disney Store in en nog een souvenirswinkel. Niet goed voor de portemonnee. Nu ja, daar staat tegenover dat ik niet ingeloot ben en ook niemand van de andere singles waar ik mee geteamd heb. Er vielen trouwens inderdaad 2 loten op singles, Esther, maar ja, ik was er helaas niet bij ....

Nog even kijken of TKTS wat leuks heeft, maar nee, dat werd het toch maar niet. Ik ben moe en wil vanavond bijtijds naar bed.
Ik zit dit nu in Bryant Park te typen en op te laden, maar ik begin het wel koud te krijgen .... Is vooral moeheid ...
Dus ... snel opladen, nog even de lucht opsnuiven ... en dan gauw naar bed!

Ik ben natuurlijk toch weer een tijdje blijven hangen in het park. Het grasveld is vandaag open gesteld en het gras is heerlijk stevig. Ik moet hier morgen maar eens een substantieel deel van de dag doorbrengen! Dat is dan mooi te combineren met het Garment District. Trouwens, een van de meiden waar ik vanmorgen mee aan de praat raakte, hoopt hier voet aan de grond te krijgen als designer, Zij had een hele leuke winkel gevonden met goede en betaalbare stoffen.

Maar voor nu, ik ga pitten
Voor jullie trouwe lezers: een fijne dag.
Of, zoals ze hier zeggen: ‘Have a good one!'

Stof enzo

Ah, op het moment dat ik dit typ, zit ik, na een glas champagne en een glas witte wijn, in het Bryant Park verdrietig te wezen .....
Dit is mijn laatste avond hier, wat ontzettend jammer!

Vanmorgen begon niet al te vroeg en het ontbijt weer gemist. Maar kom, met een kop koffie in mijn straatje in het zonnetje wakker worden is geen straf. Langzaam loop ik richting de subway als ik een plekje tegen kom waar iemand een aantal oude boeken heeft neergelegd. Afgeschreven door de NY bieb. Ook een boek over het New Yorker.

Nou, het ligt er echt voor het oprapen, dus dat kan ik niet weerstaan .... Compleet met Art Deco illustratie.
Ik dacht dat het over het hotel ging, maar ik geloof nu dat het columns zijn die in die krant zijn verschenen. In ieder geval ben ik er heel blij mee en bedank in gedachten degene die ze daar heeft neergelegd.

Even snel naar mijn kamer brengen en dan weer op naar de subway. Vandaag staat het Garment District op het programma. Ik ben sinds kort kleding aan het maken (nu ja, ik denk dat Bep dit een groot woord vindt?) en dus kijk ik daar nu met andere ogen naar.
Van het net heb ik een aantal adresjes geplukt, waarvan vooral Moods leuk is. Van buiten niet gemarkeerd, maar zoals ik gelezen had op het net, via een bemande, ouderwetse lift naar de tweede verdieping en voila, een heaven aan stoffen en knopen.

Echt superleuk. Niet zo heel erg goedkoop, maar een paar mooie knopen en een stukje linnen kan ik niet weerstaan. Ik heb gelijk een klantenpas gekregen, lol, geen idee wat die oplevert, maar ik hoop hier zeker weer eens te komen!
Ook de ‘pacific trimmings' is geweldig leuk om door te lopen.

En de etalages zijn versierd met soms de meest wanstaltige jurken. Genieten!
Ik heb nog een adres van wat een heeeeele grote stoffenwinkel moet zijn, maar ik besluit het er op een gegeven moment bij te laten, anders wordt het te duur!
Dit zijn mijn aankopen van vandaag:

Het is heerlijk weer, warmer dan ze voorspeld hebben, en zoals ik me gister voorgenomen heb, ga ik heerlijk in Bryant Park liggen genieten. Het grasveld is goed gevuld met allerlei volk dat zich hier net zo goed voelt als ik. Zo grappig om te zien hoeveel mensen hier gewoon vanzelf gaan liggen slapen!

De terugweg voert via Kinokuniya, waar ik met ijzeren zelfbeheersing met lege handen weer uit kom. De book-off kan ik weer niet vinden, maar ach, mijn boekenplanken puilen toch al uit van boeken en films die ik nog moet openslaan of zien, dus vooruit dan maar ....

De Disney Store en dan naar huis.
Gatver, ik open mijn mail en wordt uitgenodigd in te checken .... Zucht ...

Eigenlijk ben ik ontzettend moe, maar ik heb nog een groupon van de watertaxi .... Een nachttochtje langs Lady Liberty. Laat ik het maar doen, tenslotte is dit mijn laatste avond hier!
Dus op met de express, die gaat zo snel dat ik soms bang ben dat we uit de bocht vliegen ...
Ook op het water is het niet zo koud als ik had gedacht en het is heerlijk het beeld even van lekker dichtbij te zien en Manhattan van een afstand.

Veel foto's genomen, maar ik kijk later wel of er wat gelukt is.
Ze hebben flessen wijn op de bar staan en kom, ik heb hier nog niets aan alcohol genuttigd, dus ik trakteer mezelf. Dan blijkt dat er ook nog een glas champagne bij de tour in zit, mits je ouder bent dan 21. Ik hoef me niet eens te ID-en LOL

Laat ik zeggen dat op de weg terug hier alles en iedereen nog mooier is dan anders. En wat ben ik verdrietig dat ik morgen naar huis moet!!
Zucht ....

Ik zit nu nog even in mijn parkje te genieten van een groen Empire State Builing op de achtergrond .....
Oh, en het was me vanmiddag al opgevallen dat er wel errug veel politie op de been was.
Tijdens de cruise kregen we te horen dat Obama in town is, vanwege een fundraiser. Hij vertrekt vanavond weer per helicopter. Dat is dan in de buurt van de boottocht, maar ja, ik ben er niet op wezen wachten.

Nu, ik ga opladen en dan moet ik naar huis en inpakken.
Ik heb nog 1 groupon over: een fiets voor 4 uur. Daar kan ik dan mooi mijn laatste halve dagje mee vullen. Dat wordt Upper East, langs de East River en ik denk ook het nieuwe memorial park op Roosevelt Island.
Maar dat verslag houden jullie tegoed als ik weer thuis ben.

Meer foto's hieronder, maar alleen als je in stoffen en kleurtjes geïnteresseerd bent, anders is het niets voor je.
Trouwens, zo leuk al dat volk in die winkels. Veel vrouwen, uiteraard, maar ook mannen die stoffen komen kopen voor jurken en andere dingen. Gezellig!!

(sjemig, ik ben toch foto's aan het omzetten .... Meer dan 150 genomen vanavond ....overdreven!! ^_^)

That was all, folks

Vroeg wakker vandaag en druk met inpakken. Oh boy, geen idee waarom, maar die koffer wordt wel errug zwaar! En ik heb toch alleen maar kleding gekocht.
Nu ja, ik bedenk me later dat daar wel 3 spijkerbroeken tussen zitten, dat zou wel eens het probleem kunnen zijn. En een zooi boeken ....

Tijdens de inspanning alles geordend op te bergen ga ik schijnbaar op mijn bril zitten, want die ligt ineens in tweeen. Yikes ... nou ja gelukkig op de laatste dag en gelukkig kan ik na een staaroperatie best redlijk uit de voeten zonder .... Misschien kan ik mijn reisverzekering hier op aankijken??? Dat moet ik thuis even bestuderen ....

Zoals ik gister al schreef, heb ik nog 1 groupon over, voor een halve dag fietsen. Het bleek een beetje een nep korting, want ik moest aan het eind nog tax betalen. Nu ja, was het nog de helft van de prijs, dus vooruit.

Ik trap gestaag richting Central Park en dan een stuk naar het noorden. Het is heerlijk weer, maar wel een fris windje. Onderweg allerlei gekke kunst gezien. Ik ben eigenlijk nog niet veel in dit park geweest. Trouwens, bedenk ik me, deze trip niet alleen geen enkel gebouw op geweest, maar ook geen enkel museum in ... goh ....

Ik heb een hip zonnebrilletje gekocht, want een bril voor mijn ogen vind ik op de fiets wel prettig. Ik ga voor oranje, ik heb ook oranje nagellak gekocht, eerder deze week Dat wordt dan mijn kleur voor deze zomer. Tenslotte hebben we een nieuwe koning, dus het is best toepasselijk ...

Na een tijdje besluit ik de East Side in te slaan. Oorspronkelijk wil ik heen en weer gaan slingeren, maar uiteindelijk rijd ik langs de East River weer naar het zuiden, af en toe stoppend om op een bankje in het zonnetje van het uitzicht te genieten.
Her en der zijn hondenpleintjes, maar wel allemaal met betonnen vloer. Vreemd vind ik dat ...

En dan moet ik opeens langs deze trap naar beneden. Tenminste, als ik langs de rivier wil blijven fietsen. Even aarzel ik, maar kom, wat een ander kan, kan ik ook. En dan blijkt het onverwachts heel makkelijk te gaan.

Uiteindelijk kom ik bij de Qeensboro Bridge, immortal gemaakt door dit liedje van Paul Simon:

Feelin' Groovy

Ernaast bungelt de Roosevelt Island Tram en daar stap ik met fiets en al in. Op het zuidpuntje van Roosevelt Island is een mooi memorial park aangelegd. Lijkt me een prima plek om even van het uitzicht te genieten.
Helaas is het park afgesloten...? Raar hoor.
Nu ja, dan maar een bankje opgezocht met zijaanzicht op Manhattan.

En dan ineens ben ik klaar voor vertrek. Dus ik breng de fiets een uur te vroeg terug, moet dus belasting bijbetalen, neem de subway naar Bryant Park waar ik een laatste New Yorkse lunch nuttig tussen alle andere passanten. Oh ja, ik kwam dezelfde ‘monnik' tegen van vorig jaar. Die liep weer prentjes uit te delen en om geld te vragen. Ik denk dat hij nep is, want een Boeddhistische monnik mag volgens mij onder geen beding actief om geld vragen ....

Ik neem een foto en hij wordt nog bijna agressief. Zeer Boeddhistisch, Ik ben niet zo snel onder de indruk en hij besluit het er maar bij te laten.Tenslotte ben ik een kop groter en is zijn kop niet eens naar behoren geschoren ....

Nu ja, verder dan dit blog komt hij toch niet

Met een klein gevoel van troost zie ik een ring rond de zon ... dat betekent regen in de ton.
En dat is dan inderdaad de verwachting voor morgen, daarna wordt het weer zonnig.

Ik haal mijn baggage en aanvaard de tocht met de subway. Zo, daarna moet het comfortabel gaan. met de airport express.

Nou, niet dus!
De allereerste keer dat ik de Newark bus nam, was het nog een vrij luxe bus. Maar inmiddels is het veevervoer. Een krap oud barrel, en je moet zelf je koffers mee naar binnen nemen en ergens kwijt zien te raken. Ik zit met mijn voeten boven een wiel.
Volgende keer toch maar de trein!! Is nog goedkoper ook ....

Nu zit ik te wachten op het boarden. Ik heb mezelf verwend met extra beenruimte, en ik hoop dat de vlucht zonder problemen verloopt. Nu ja, mijn koffer was te zwaar, moest ik snel gewicht eruit halen. Pak ik o.a. mijn toilettas.
Voel je 'm al???
Dat werd dus extra controle, maar gelukkig hoef ik maar 1 tube crème in te leveren. Ik zag trouwens later dat mijn Zwitsers zakmes ook in die toilettas zit!! Slordig

Overigens viel die beenruimte onwijs tegen!!
Op de heenweg had ik die soort plaatsen gezien en kom, daar wilde ik nog wel voor in mijn portemonnee tasten,,,,

maar ik kreeg dit en daar was ik niet blij mee ,,,,

hoezo, extra beenruimte??

Daar gaat zeker een verontwaardigde brief over naar Delta, want ik had voor veel geld een k*tplek....bovendien was ik de enige die een toeslag heeft moeten betalen!!?

EDIT: ik krijg mijn betaalde toeslag terug!

(ze hadden het lef om me, na me proberen af te schepen met een l*llige tegoedbon voor onzinartikelen. te vragen naar mijn mening over de Delta klantenservice. Ik heb ze een stel dieven genoemd en gezegd dat ik nog niet klaar met ze was ...[het nummer dat ik nu heb is alleen op kantoortijden bereikbaar] ... 2 uur later krijg ik een refund )

Inmiddels zit ik wel weer veilig thuis ,,,, zij het helenaal brak. Mijn katten zijn reuze blij dat ik er weer ben, dus dat is alvast heel gezellig ..... maar nu hoop ik een gat in de dag te slapen en dan ga ik later wel rotzooi opruimen en zo ....

Bedankt voor het lezen allemaal

en vooral ook bedankt voor de reacties. Die maken het ook de moeite waard voor mij

(de reacties zijn niet meer te lezen, het oorspronkelijke blog is verdwenen op de digitale snelweg ....dankzij web.archive heb ik een groot deel van de tekst nog kunnen achterhalen!)